شمشیر دوران اولیه آهن در ضایعات فلزی یافت شد

شمشیر دوران اولیه آهن در ضایعات فلزی یافت شد
شمشیر دوران اولیه آهن در ضایعات فلزی یافت شد
Anonim

در "بولتن NSU" (دانشگاه ایالتی نووسیبیرسک) ، اثری منتشر شد که نویسندگان آن شمشیر دو لبه آهنی را مطالعه کردند که در حفاری های باستان شناسی پیدا نشد. در مقدمه مقاله ، آنها می گویند که تیغه ، به گفته صاحب ، در یکی از نقاط جمع آوری ضایعات فلزی در جنوب قلمرو کراسنویارسک پیدا شده است. این اولین باری نیست که باستان شناسان غیرحرفه ای سلاح پیدا می کنند.

نویسندگان ذکر می کنند که متأسفانه مطالعه اسلحه از عکس های ارسال شده در شبکه های اجتماعی یا طبق اطلاعاتی که از طریق کانال های مختلف محققان "گنجینه" و "مخفیگاه" به دانشمندان منتقل شده است ، امری عادی شده است. واضح است که محققان خصوصی در واقع دزد هستند. و بسیاری از یافته های بسیار جالب در دست آنهاست.

یکی از مشکلات مربوط به مطالعه اشیا از چنین مجموعه های خصوصی این است که درک و توصیف شرایطی که در آن یافته شده است در اکثر موارد غیرممکن است. سلاح ها می توانند در تپه های مدفون قرار بگیرند - در اینجا مهم است که استخوان های متوفی در چه وضعیتی قرار دارند ، آیا او دفن شده است یا این مکان محل تشییع جنازه است و موارد دیگر. این مصنوع را می توان در میدان جنگ نیز یافت - توصیف مکان و سایر جزئیات به همان اندازه مهم است.

در هر صورت ، شمشیری از محل جمع آوری ضایعات فلزی آنقدر نادر است که نویسندگان اثر مفهوم "شمشیر کراسنویارسک" را معرفی می کنند. آنها این را با این واقعیت توضیح می دهند که قبلاً این نوع سلاح های پره بلند در بین سلاح های عصر آهن اولیه حوضه مینوسینسک یافت نشد.

Image
Image

شمشیر اوایل عصر آهن از قلمرو ینیسه میانی / © Skobelev S. G.

شمشیر از مجموعه کراسنویارسک دارای یک تیغه مستقیم گسترده ، یک دسته صاف ، یک پومل گرد شکل گرد (حلقه های مارپیچ رو به پایین) و یک موی متقابل پروانه ای شکل است-همه این جزئیات آن را شبیه به آکیناکی سکایی می کند. حفظ محصول ضعیف است: آسیب ، آثار خوردگی فعال و لایه برداری فلز را می توان در تمام طول ردیابی کرد.

قابل توجه است که تیغه و پایه شمشیر از یک قطعه فلز ساخته شده است. اما هنوز هم ، به دلیل نگهداری ضعیف ، فن آوری بستن موهای صاف و پومل مشخص نیست. طول کلی شمشیر 59.5 سانتی متر ، تیغه 45 سانتی متر ، عرض حدود هفت سانتی متر ، بزرگترین ضخامت در مرکز چهار میلی متر است. در ربع آخر طول ، تیغه به طور جدی به سمت نقطه تنگ می شود.

در روند مطالعه یافته های باستان شناسی سلاح های لبه دار کوچ نشینان اولیه اوراسیا ، مشخص شد که طراحی شمشیرها و خنجرهای سکایی کاملاً یکسان است ، آنها فقط در اندازه متفاوت هستند. در اواسط قرن گذشته در اسکیتولوژی روسیه اصطلاحات "شمشیر" ، "آیناک" و "خنجر" اغلب به عنوان معادل استفاده می شد. بعداً آنها بسته به طول تیغه با توجه به معنی تقسیم می شوند. چندین طبقه بندی برای این پارامتر وجود دارد - محققان به نظر مشترکی نرسیده اند. نویسندگان اثر سلاح های پیدا شده را به شمشیرهای کوتاه نسبت می دهند.

شمشیرهای کوتاه به طور فعال در جنگ استفاده می شد: آنها در ایجاد ضربات خردکن و همچنین در محافظت از سر و تنه مثر بودند. در عین حال ، در نبرد تن به تن ، تیغه 60 سانتیمتری امکان ایجاد ضربات چاقو را فراهم می آورد ، مانند هنگام استفاده از آیناک و خنجر کوتاهتر.

اگر از شکل شمشیر استفاده کنیم ، می توان آن را به قرون V-IV قبل از میلاد نسبت داد. و سپس این یک مورد وارداتی است ، زیرا هیچ کاری در آن زمان در حوضه مینوسینسک انجام نشده است. شمشیر آهنی در دوران توصیف شده نادر است که فقط در مراکز جدی متالورژی ساخته می شود. اما دانشمندان قدمت متفاوتی را می پذیرند: سده های III-II قبل از میلاد (اگر ما در مورد ساخت سلاح هایی با اشکال قدیمی برای سده های III-II قبل از میلاد صحبت می کنیم). در آن زمان ، تولید انبوه سلاح و ابزار از فولاد کم کربن آغاز شد.

اگر آخرین تاریخ گذاری صحیح است ، ما در مورد فرهنگ باستان شناسی تاگار صحبت می کنیم ، که جایگزین فرهنگ کاراسوک شد. حوزه توزیع آن حوضه های مینوسینسک و کوزنتسک است ، یعنی مناطق استپی و جنگلی-استپی حوضه ینیسی میانه و تا حدی تداخل Ob-Yenisei. اگر دوره کوچ نشینان اولیه استپ های جنوب سیبری را در نظر بگیریم ، فرهنگ تاگار یکی از بیشترین مطالعات باستان شناسی است و بخشی از منطقه فرهنگی و تاریخی سکایی-سیبری است. این کاملاً این واقعیت را توضیح می دهد که شمشیر کراسنویارسک بسیار شبیه به آکیناک سکایی است.

توصیه شده: