امواج گرمایی از یک ستاره نوپا برای اولین بار ثبت شد

امواج گرمایی از یک ستاره نوپا برای اولین بار ثبت شد
امواج گرمایی از یک ستاره نوپا برای اولین بار ثبت شد
Anonim

ستاره شناسان در حال انتشار موج گرما در نزدیکی یک ستاره بزرگ هستند. این امواج به لطف دستگاه های ستاره ای - منابع طبیعی تابش مایکروویو در ابر مولکولی اطراف ستاره ، قابل مشاهده شد. نتایج این کشف در مجله Nature Astronomy شرح داده شده است.

ستاره شناسان سازمان نظارت Maser ، یک گروه بین المللی برای مطالعه یابهای M2O ، با استفاده از داده های چندین تلسکوپ رادیویی ، امواج گرمای اپیزودیک را که در مجاورت ستاره بزرگ G358-MM1 در حال انتشار هستند ، شناسایی کردند. مشاهدات بعدی تأیید کرد که این امواج ناشی از افزایش موقت فعالیت افزایشی بوده است.

اگرچه اصول اولیه تشکیل ستارگان به خوبی شناخته شده است ، اما هنوز یک راز نیست که چگونه ستارگان ابرجرم موفق به اندازه های بزرگ می شوند. به دلیل فشار گرانشی فوق العاده در داخل ستاره بزرگ ، همجوشی هسته ای در آن باید در طول فرآیند تشکیل آغاز شود. در این حالت ، رشد بیشتر به دلیل فشار تابشی قوی ستاره جوان مشکل خواهد بود.

دانشمندان تصور می کردند که اگر فشار مواد بر روی دیسک دور ستاره ای در دسته های بزرگ گسسته (بسته های) مواد رخ دهد ، می توان بر مقاومت این فشار غلبه کرد. در چنین لحظاتی ، روشنایی ستاره باید در مدت کوتاهی بسیار افزایش یابد. متأسفانه ، مشاهده نوسانات روشنایی بسیار دشوار است زیرا ستاره های معمولی معمولاً توسط ابرهای متراکم گرد و غبار احاطه شده اند.

محققان از پروژه M2O برای مشاهده فعالیت ستاره نوپا ، از مشاهده ماسرها - انفجار تابش مایکروویو در مناطق عظیم ستاره ساز ، که تشکیل آنها با فرایند تقویت مولکولی سیگنال همراه است ، استفاده کردند.

در این مورد ، منبع تقویت مولکولهای متانول بود که توسط موج حرارتی منتشر شده از ستاره اولیه برانگیخته شد. این موج به طور موضعی دمای گاز را برای مدت کوتاهی افزایش می دهد و باعث انتشار متانول های تولید کننده می شود. با انتشار موج ، موقعیت انتشار مازر تغییر می کند.

دانشمندان داده های تداخل سنجی رادیویی با وضوح فضایی بالا 0.005 ثانیه قوس (1 درجه قوس = 3600 ثانیه قوس ثانیه) را در فواصل چند هفته ای ثبت کردند و دریافتند که ماسورها به سمت خارج از ستاره در حال گسترش هستند. با این حال ، سرعت انتشار آنها بسیار زیاد است تا با حرکت گاز سازگار نباشد. از این رو ، اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که فعالیت ماسور در اثر موج گرما ناشی از تجمع گاز بر روی ستاره اولیه ایجاد شده است.

ماهیت اپیزودیک موج های گرما این فرضیه را تأیید می کند که ستاره های عظیم به صورت گسسته رشد می کنند.

م Instituteسسه نجوم مکس پلانک در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: "مشاهدات M2O اولین شواهدی است که اثرات انفجار تراکم در یک ستاره بزرگ را با جزئیات کافی برای حمایت از نظریه افزایش دوره ای تشکیل ستاره عظیم ارائه می دهد." از موسسه نجوم ماکس پلانک ، اولین نویسنده راس برنز از رصدخانه ملی نجوم ژاپن.

هندریک لینز ، نویسنده دیگر مطالعه ، می افزاید: "مشاهده موج گرمای واقعی به طور مستقیم در مادون قرمز حرارتی بسیار دشوار خواهد بود. بازه های زمانی پس از شیوع بیماری."

دانشمندان در نظر دارند برای مشاهده اطلاعات بیشتر در مورد رشد ستاره های عظیم ، رصدگران را در مناطق دیگر ستاره ساز ادامه دهند.

توصیه شده: