کاشت انبوه جنگلها باعث کم عمق شدن رودخانه ها شد

فهرست مطالب:

کاشت انبوه جنگلها باعث کم عمق شدن رودخانه ها شد
کاشت انبوه جنگلها باعث کم عمق شدن رودخانه ها شد
Anonim

کاشت مناطق وسیعی از جلگه ها و مزارع کشاورزی سابق با جنگل می تواند منجر به این واقعیت شود که در رودخانه های مجاور آنها چندین دهه پس از آغاز جنگل کاری مجدد آب کمتری وجود خواهد داشت. این نتیجه ای است که اقلیم شناسان انگلیسی دریافتند.

"احیای مجدد جنگل ها یکی از راه های اصلی مبارزه با گرمایش زمین است ، اما ما باید هنگام انتخاب محل کاشت آنها بسیار محتاط باشیم. در برخی از نقاط جهان ، تغییر در ماهیت در دسترس بودن آب باعث می شود که جنگلکاری به اندازه قبل سودآور نباشد. به نظر می رسد ، "دانشمندان می نویسند. …

به گفته بوم شناسان و اقلیم شناسان امروزه ، جنگل زدایی مجاز و غیرقانونی هنوز یکی از مشکلات اصلی بوم شناسی و آب و هوای زمین است. اندازه گیری ماهواره های ناسا نشان می دهد که میزان جنگل زدایی طی دهه گذشته 62 درصد افزایش یافته است که یک رکورد جدید برای کل دوره رصد است.

به گفته آنها ، هر سال زمین از جنگل های عظیمی محروم است که مساحت آنها برابر سریلانکا یا برخی ایالت های کوچک در اروپا است. بیشتر این قطع در مناطق گرمسیری رخ می دهد ، اما از روسیه و دیگر کشورهای شمالی دور نمی زنند.

از بین رفتن جنگل به دلایل مختلفی اقلیم شناسان و بوم شناسان را نگران می کند. این نه تنها منجر به ناپدید شدن درختانی می شود که مقدار زیادی CO را جذب می کنند2، اما همچنین منجر به بازسازی وسیع اکوسیستم ها و سایر تغییرات م climateثر بر آب و هوای محلی و جهانی می شود. به طور خاص ، درختان در تبخیر آب از خاک تداخل ایجاد می کنند ، خاک را خنک می کنند و به عنوان منبع آئروسل ها عمل می کنند که جو زمین را خنک می کند و بخشی از نور و گرما را به فضا منعکس می کند.

کم عمق در 25 سال

لورا بنتلی ، متخصص آب و هوا در دانشگاه کمبریج (انگلستان) و همکارش دیوید کومبز دریافته اند که احیای مجدد جنگل ها - یکی از م mostثرترین راه ها برای مبارزه با اثرات جنگل زدایی و افزایش دمای زمین - همیشه برای انسان مفید نخواهد بود. اکوسیستم های محلی

محققان پس از مطالعه نحوه تغییر وضعیت 43 گوشه زمین های کشاورزی سابق و همچنین دشت ها و استپ های طبیعی ، جایی که جنگل ها در دو یا سه دهه پیش کاشته شده بودند ، به این نتیجه رسیدند. این سرزمین ها ، همانطور که محققان خاطرنشان می کنند ، نه تنها در اروپا و آسیا ، بلکه در استرالیا و در همه قاره های دیگر زمین ، به جز قطب جنوب ، قرار داشت.

مطالعه جامع رشد این کاشت ها در 25 سال آینده ، تأثیر جالبی را نشان داده است. معلوم شد که در نتیجه ، تعادل آب این مناطق به طور چشمگیری تغییر کرد: به ویژه ، رودخانه های آنجا کم عمق شدند. در حال حاضر در پنج سال اول پس از کاشت درختان ، میزان آب در رودخانه ها 25 درصد کاهش یافته و در سالهای بعد از سطح اولیه 40 درصد کاهش یافته است. در برخی موارد ، همانطور که محققان توجه می کنند ، رودخانه ها کاملاً خشک هستند.

این فرایندها در قلمرو چمنزارها و دشتها که تحت تأثیر کشاورزی قرار ندارند و قبل از شروع کاشت جنگل در وضعیت مطلوبی قرار دارند ، بیشتر نمایان شد. علاوه بر این ، تأثیر جنگلکاری در مناطق مختلف جهان بسیار متفاوت بوده است. به عنوان مثال ، در اروپا آنها به طور کلی تأثیر مثبت داشتند ، در حالی که در استرالیا و آفریقای جنوبی خشکسالی را تشدید کرده و زندگی گیاهان و جانوران محلی را مختل کردند.

همه اینها ، به گفته دانشمندان ، نشان می دهد که نباید بی پروا جنگل ها را در هر سرزمینی که برای این امر در دسترس است احیا کرد. محققان امیدوارند داده های جمع آوری شده به محیط بانان و مقامات کمک کند تا ارزیابی جامعی از عواقب چنین اقداماتی انجام دهند و مناطق بهینه برای کاشت جنگل را انتخاب کنند.

توصیه شده: