این مدل پیش بینی کرد که دمای شهرها تا پایان قرن بیست و یکم 4.4 درجه سانتی گراد افزایش می یابد

این مدل پیش بینی کرد که دمای شهرها تا پایان قرن بیست و یکم 4.4 درجه سانتی گراد افزایش می یابد
این مدل پیش بینی کرد که دمای شهرها تا پایان قرن بیست و یکم 4.4 درجه سانتی گراد افزایش می یابد
Anonim

اقلیم شناسان پیش بینی کردند که تا پایان قرن 21 ، میانگین دمای سالانه در اکثر شهرهای بزرگ اروپا ، ایالات متحده و روسیه 4.4 درجه سانتی گراد افزایش می یابد. اگر انتشار گازهای گلخانه ای با نرخ فعلی افزایش یابد ، این اتفاق می افتد. مقاله ای در مورد توصیف مدل آماری توسط مجله علمی Nature Climate Change منتشر شد.

تقریباً همه اقلیم شناسان شک ندارند که گرمایش زمین وجود دارد و اگر افزایش دما در دمای 1.5 درجه سانتی گراد بالاتر از سطوح قبل از صنعت مهار نشود ، می تواند چهره کره زمین را تغییر دهد. صدها مدل کامپیوتری از آب و هوای کره زمین و داده های ماهواره های اقلیمی ، ایستگاه های هواشناسی زمینی و شناورهای اقیانوس این را ثابت می کنند.

تغییرات حاصله ممکن است نه تنها بر حیات وحش ، بلکه بر مناظر ساخته شده توسط انسان نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، بر اساس مطالعه اقلیم شناسان آمریکایی ، به دلیل گرم شدن کره زمین ، بخش قابل توجهی از شهرهای بزرگ آمریکا 400-600 کیلومتر به سمت جنوب "حرکت" می کنند. این می تواند تأثیر بسیار منفی بر ساکنان آنها داشته باشد.

در یک مطالعه جدید ، اقلیم شناسان به سرپرستی استاد دانشگاه پرینستون ، مایکل اوپنهایمر ، یک مدل آب و هوایی ایجاد کردند و با کمک آن پیش بینی کردند که چگونه شرایط زندگی در بزرگترین شهرهای روی زمین تا سال 2100 تغییر خواهد کرد. هنگام توسعه مدل ، دانشمندان توجه کردند که چگونه آب و هوای شهرها تحت تأثیر چشم انداز آنها و اشکال مختلف فعالیت های انسانی قرار می گیرد. در مدلهای پذیرفته شده آب و هوای زمین ، چنین عواملی معمولاً در نظر گرفته نمی شوند ، زیرا در مقایسه با سایر پارامترها ، تأثیر نسبتاً ضعیفی بر گرمایش زمین دارند.

محاسبات اوپنهایمر و همکارانش نشان داد که این عوامل بر آب و هوای خود شهرها بسیار تأثیر می گذارد. به دلیل وجود آنها ، متوسط دمای سالانه در آنها با سرعت بسیار بیشتری نسبت به مناطق اطراف افزایش می یابد. به طور خاص ، طبق محاسبات دانشمندان ، دمای تابستان در بزرگترین شهرهای جهان تا سال 2100 ممکن است 3-7 درجه سانتی گراد افزایش یابد. این میزان چندین برابر بیشتر از افزایش دما در آن مناطق آب و هوایی است که در آن واقع شده اند.

به طور متوسط ، درجه حرارت کل سال در بزرگترین شهرهای کره زمین 4.4 درجه سانتی گراد افزایش می یابد - اگر حجم انتشار گازهای گلخانه ای با همان سرعت امروز افزایش یابد. در صورت اجرای توافقنامه های پاریس ، مگاپولیس ها تنها تا 1 ، 9 درجه سانتی گراد گرمتر می شوند. این نیز بسیار بیشتر از آن چیزی است که مدل های آب و هوایی برای مناطق خود پیش بینی می کنند.

علاوه بر افزایش دما ، گرمایش جهانی می تواند میزان رطوبت معمولی را در شهرهای بزرگ بین 6 تا 13 درصد کاهش دهد. این می تواند مفید باشد ، زیرا به فرد اجازه می دهد درجه حرارت بالا را بهتر تحمل کند: هرچه رطوبت هوا کمتر باشد ، بدن هنگام تبخیر عرق از سطح بدن کارآمدتر خنک می شود. دانشمندان پیشنهاد می کنند از این ویژگی گرمایش جهانی استفاده کرده و شهرهایی را با درخت کاشت که برگهای آن بخار را به هوا منتقل کرده و آن را خنک می کند.

اوپنهایمر و همکارانش امیدوارند مدلی که آنها ایجاد کرده اند به خدمات شهری و همچنین مقامات و دیپلمات ها کمک کند تا دقیقاً محاسبه کنند که چه عواقبی از افزایش دمای شهرها قابل پیش بینی است و از قبل برای چنین تغییرات آب و هوایی آماده شوند.

توصیه شده: