در ایالات متحده بقایای یک دلفین ماقبل تاریخ به طول پنج متر پیدا شد

فهرست مطالب:

در ایالات متحده بقایای یک دلفین ماقبل تاریخ به طول پنج متر پیدا شد
در ایالات متحده بقایای یک دلفین ماقبل تاریخ به طول پنج متر پیدا شد
Anonim

در ایالت کارولینای جنوبی آمریکا ، دیرینه شناسان یک اسکلت تقریبا کامل از یک دلفین ماقبل تاریخ پیدا کرده اند. طول آن تقریباً به پنج متر می رسید و با دندانهای تیز "کوسه" متمایز می شد. دانشمندان در مجله علمی Current Biology می نویسند که کشف این فسیل به تکامل موازی اما جداگانه نهنگهای دلفین و دلفین ها اشاره می کند.

"ما بسیار شگفت زده شدیم که ویژگی های آناتومیکی که به دلفین ها و نهنگهای موجی کمک می کند تا به سرعت شنا کنند ، مستقل از یکدیگر ظاهر شده و در اجداد مشترک آنها شکل نگرفته است. استخوان بازو" ، - در مورد یکی از نویسندگان مقاله اظهار داشت. ، دیرینه شناس از کالج چارلستون (ایالات متحده) رابرت بسنکر.

با توجه به مفاهیم مدرن ، اولین نمایندگان سیتاس در حدود 50 میلیون سال پیش در قلمرو خاورمیانه مدرن یا جنوب آسیا ظاهر شدند. آنها شبیه سگهای بزرگ بودند که سبک زندگی نیمه آبزی را دنبال می کردند. اما بعداً ، پاهای جلویی آنها به باله تبدیل شد ، پاهای عقب ناپدید شد و جای آنها توسط دم "نهنگ" گرفته شد. در همان زمان ، خود حیوانات به تدریج چند صد برابر شدند.

متعاقباً ، حدود 30 میلیون سال پیش ، اجداد سیتاس ها به دو گروه تقسیم شدند - نهنگ های بالین و دندان های دندانه دار. هر دو گروه به طرق بسیار متفاوتی تکامل یافتند. دانشمندان هنوز نمی توانند به طور قطعی بگویند که چگونه این اتفاق افتاد و اولین نمایندگان آنها چگونه بود ، دیرینه شناسان فسیل بسیار کمی از نهنگ های الیگوسن (33 ، 9 - 23 ، 0 میلیون سال پیش) پیدا کردند.

بوسنکر و همکارانش اولین یافته بزرگ از این دست - قطعاتی از اسکلت گونه ای ناشناخته از دلفین ها که حدود 25 میلیون سال پیش در دریاها در محل سواحل شرقی مدرن ایالات متحده زندگی می کردند. اولین قطعه از این قطعات ، قسمتی از جمجمه یک سیتاس بزرگ ، توسط دیرینه شناسان در دهه 1880 در سواحل رودخانه واندو پیدا شد ، و دومی ، یک اسکلت تقریباً کامل ، در هنگام ساخت یک منطقه مسکونی کشف شد. در چارلستون در دهه 1990

این اسکلت به تازگی توسط موزه داران سابق به موزه تاریخ طبیعی چارلستون اهدا شده است. با تشکر از این ، دانشمندان به طور مفصل ساختار اسکلت این سیتاس را مطالعه کرده و درک کردند که چه چیزی خورد و چگونه به نظر می رسید.

دلفین با لبخند کوسه

در ابتدا ، بوسنکر خاطرنشان می کند ، محققان معتقد بودند که با خویشاوند نزدیک دلفین های باستانی از جنس اسکوالودون سر و کار دارند. آنها حدود 20 میلیون سال پیش زندگی می کردند و از نظر شکل بدن شبیه به دلفین های رودخانه مدرن آسیای جنوبی بودند. شکل و اندازه جمجمه و برخی دیگر از یافته های اواخر قرن نوزدهم و قطعات اسکلتی یافت شده در 1970 نشان می داد.

کشف یک اسکلت جدید تقریباً کامل از این دلفین دانشمندان را وادار کرد تا نظر خود را به طرز چشمگیری تغییر دهند. به طور خاص ، معلوم شد که او دندانهای غیر معمول بزرگ ، اما در عین حال اولیه دارد ، بیشتر شبیه دندانهای کوسه است تا Basilosaurs - اولین نهنگهای دندانه دار. برخی از آنها آسیب دیده اند یا آثار آسیب مکانیکی بر روی آنها دیده می شود.

این نشان می دهد که دلفین ، به نام Ankylorhiza tendemani به دلیل شکل غیر معمول ریشه دندان هایش ، یک شکارچی بسیار تخصصی بود - فقط طعمه های بزرگ می خورد. این امر آن را از سایر دلفین های شناخته شده الیگوسن متمایز می کند و نشان می دهد که در نقش آن در اکوسیستم ، شبیه به نهنگ های قاتل مدرن بوده است.

یکی دیگر از ویژگی های غیر معمول Ankylorhiza tandemani این است که ساختار جمجمه آن برای پژواک سازی مناسب است. به گفته محققان ، این دلفین اولین شکارچی ستاس بود که به لطف اندامی مشابه ، موقعیت غالب در اکوسیستم را اشغال کرد.

همه اینها نشان می دهد که آنکیلورهیزا تندمانی در همان زمان بزرگترین و در عین حال ابتدایی ترین موجود سیتاس الیگوسن بوده است. در عین حال ، جالب اینجاست که بسیاری از ویژگیهای آناتومی آن ، از جمله شکل باله های جلویی و دم ، بسیار شبیه به چیدمان قسمتهای مشابه بدن نهنگهای بالن بود.

به گفته دانشمندان ، این نشان می دهد که هر دو سیتاس در ابتدا در مسیرهای مشابه ، اما متفاوت تکامل یافته اند. در طول تکامل ، آنها تقریباً مجموعه ای از دستگاهها را برای حرکت سریع در آب به دست آوردند. یافته های بعدی بقایای نهنگ های باستانی از این دوران ، بوسنکر و همکارانش امیدوارند به درک دقیق چگونگی این امر کمک کند.

توصیه شده: